حۆریه‌ چاوگه‌شه‌کانی به‌هه‌شت

سوپاس و ستایش بو خودا کە یارمەتیداین بو دڕوستکردنی ئەم ئەپلکەیشنە

موسڵمانی به‌ڕێز: گه‌رده ‌ته‌وێ له‌وخۆشیانه‌ بێبه‌ش نه‌بیت که‌له‌ به‌هه‌شت دایه‌ ، پێویسته‌ خۆڕاگر و لێبڕوا بیت و پابه‌ند بیت به‌دینه‌ که‌ته‌وه‌ تائه‌وڕۆژه‌ی مردن ده‌بێته‌ مێوانت ، ئه‌وکاته‌ فریشته‌کان مژده‌ی به‌هه‌شتت پێ ده‌ده‌ن وه‌ك وپاداشتێك له‌سه‌رئارام گرتنت . ئه‌به‌هه‌ شته‌ی که‌ خوای گه‌وره‌ له‌باره‌یه‌وه‌ ده‌فه‌رمووێت. ( وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَأَنْتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ )  الزخرف: ٧١ . واته‌ : له‌وبه‌هه‌شته‌ دا هه‌رچی نه‌فس حه‌زی لێ بکات و دڵ بیخوازێت و چاوحه‌زبه‌دیتنی بکات ئاماده‌یه‌ وه‌ئێوه‌ ، ئه‌ی خواناس وپاکان ، ژیانی هه‌میشه‌یی ونه‌بڕاوه‌شی تیادا ده‌بنه‌سه‌ر . وه‌خوای گه‌ره‌ مژده‌ به‌بڕواداران  ده‌دات وده‌فه‌رمووێت : ( إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِى مَقَامٍ أَمِينٍ   فِى جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ    يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ    كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ   يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آَمِنِينَ    لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ  فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ) الدخان: ٥١ – ٥٧). واته‌: به‌ڕاستی ئه‌وانه‌ی له‌خواترس و پارێزگارن ، له‌شوێنی زۆئارامدا ژیان ده‌به‌نه‌ سه‌ر ، له‌باخچه‌و باخه‌‌ کانی به‌هه‌شتدا  ، له‌پاڵ کارێز و کانی وتافگه‌ کاندا ده‌ژین (هه‌میشه‌ له‌سه‌یران وخۆشیدان) ، ده‌پۆشن له‌ ئاوڕشمی ته‌نك و ئه‌ستوور ، له‌وکاته‌دا خۆشه‌ ویستان له‌به‌رامبه‌ربه‌ یه‌ك داده‌نیشن و (به‌ڕووی خۆشه‌وه‌ بۆیه‌کتر ده‌ڕوانن و گفتو گۆی خۆش وبه‌تام ده‌که‌ن ، هه‌روه‌ها حۆریه‌ چاوگه‌ش و گوڵئه‌ نداممان کردووه‌ به‌هاوسه‌ریان ، بانگ ده‌که‌ن تیایدا بۆهه‌موو جۆره‌ میوه‌یه‌ك ، بێ ئه‌وه‌ی بترسن له‌ته‌واو بوون و له‌به‌رچاکه‌وتن ، له‌هه‌مووی خۆشتر ئه‌وه‌ یه‌ که‌هه‌رگیز تاڵی مردن ناچێژن تیایدا جگه‌ له‌ومردنه‌ی یه‌که‌مجارو په‌روه‌ردگاریان له‌سزای دۆزه‌خیش به‌دووری گرتوون و پاراستوونی ، جائه‌مه‌ ڕێزوفه‌زڵێکی تایبه‌تیه‌ له‌لایان په‌روه‌ردگاری تۆوه‌ ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر(صلی الله‌علیه‌وسلم) ،ئه‌ی بڕوادار، به‌ڕاستی ته‌نها ئه‌وه‌یه‌ سه‌رکه‌وتنی گه‌وره‌و بێ سنوور. وه‌ خوای گه‌وره‌ ده‌فه‌رمووێت : ( فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِىَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ )   السجدة: ١٧  ) واته‌:جاهیچ که‌س له‌وبه‌خته‌وه‌را نه‌ نازانێت چی بۆهه‌ڵ گیراوه‌ و شاراوه‌ته‌وه‌ له‌نازونیعمه‌تی جۆراو جۆر ، که‌چاوه‌کان و پێ گه‌ش ده‌بنه‌وه‌ ، له‌پاداشتی کارو کرده‌وه‌ی پاك وچاکه‌کانیداکه‌ له‌ (دونیایدا)ئه‌نجامیان ده‌دا. خوای گه‌وره‌ به‌به‌هه‌شتی پڕله‌نا زونیعمه‌ت شادمان بکات وحۆریه‌ چاوگه‌شه‌کان بکات به‌هاوسه‌رمان . أمین

بو زانینی هەموو شتی دەربارەی حوریەکانی بەهەشت ئەم ئەپە داگرن ...